Καλώς ήλθες σε έναν περίεργο κόσμο, έναν κόσμο που αποτυπώνεται με έναν τρόπο πιο σκοτεινό. Εδώ όπου σκιές στην επιφάνεια της κοινωνίας παλεύουν με τα δικά τους προσωπικά τέρατα....
«Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτρανα υφασμένων μεταξύ τους» είχε πει κάποτε ο Αργεντίνος συγγραφέας Χόρχε Λουίς Μπόρχες κι η συγκεκριμένη φράση του έμεινε στην ιστορία...
«Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω.» Ο Νίκος Καζαντζάκης συνιστά ένα από τα μεγάλα...
1924, Λονδίνο Περπατούσα κι ο κρύος αέρας πάγωνε τα σωθικά μου. Η πόλη εκείνο το πρωινό είχε βαφτεί στο μονότονο λευκό χρώμα του χιονιού. Τα γυαλιστερά μου μάτια αντίκριζαν...
«Η μνήμη μας χαράσσεται με αίμα στην καταγεγραμμένη ιστορία, μα το βιβλίο των αναμνήσεων παραμένει ανοιχτό κι αυτήν την φορά εμείς κρατούμε την πένα». Σε ένα ψυχρό δωμάτιο περπατώ...
Το μάτι σεργιάνιζε λεύτερο στον ανήσυχο γιαλό κι ο νους έπλεκε ανήσυχος κι αυτός τα νήματα της ζωής του. Η θάλασσα χοχλάκιζε μπλε λουλακιά και το παρελθόν μου σα...
Κάθισε αντίκρα μου και στο πιάτο μπρος του καθάρισε το σύκο. Άναψε το τσιγάρο κι οι γαλάζιοι καπνοί γλίστρησαν μεμιάς απ’ τα ρουθούνια του. Χυμένοι κάτω απ’ την σκιά...
Ρωσία, Μόσχα Τούτο το δειλινό το εξασθενημένο φως του ήλιου έσταζε θαμπό στους κρυστάλλους που κρέμονταν απ’ τους χρωματιστούς κρεμμυδόσχημους τρούλους του καθεδρικού ναού Αγίου Βασιλείου. Η κόκκινη πλατεία...
Ο ήλιος τρύπωσε απ’ τις γρίλιες στο δωμάτιό μου διώχνοντας τις σκιές. Το μάτι άνοιξε, το μούτρο πλύθηκε. Φόρεσα τα Nike, ξεκλείδωσα το αμάξι και πήρα τον δρόμο για...
Το φεγγάρι με τις μωβ ανταύγειες του δέσποζε στον ουρανό εκείνης της ανάλαφρης νύχτας. Το γλυκό αγεράκι έφερνε στην μύτη μου τον ερχομό της άνοιξης και στην θύμησή μου...